Purmerend, zaterdag 22 augustus 2015
Lieve familie,
We weten voor welke feestelijkheden we bij elkaar zijn.
Dus zal ik meteen met de deur in huis vallen.
Taal en tekst zijn een essentiële en onmisbare bron van communicatie.
Met onze internationale familie zijn we rijk bedeeld met taal- en talenvariatie.
Als in december op TV het Groot Dictee der Nederlandse Taal is, dan denkt Rita aan me, en belt me na afloop steevast op om te vragen wat ik ervan vond en hoeveel fouten ik had. Want natuurlijk schrijf ik mee – dat gaat al 25 jaar zo.
Arian heeft door zelfstudie ‘computertaal’ onder de knie gekregen. Werkelijk een grote prestatie, waar jij en wij dagelijks plezier van hebben. Bravo, Arian.
Wie verre reizen doet, kan veel verhalen. Daarmee kom ik op Leo. Hij kan in geuren en kleuren vertellen over allerlei belevenissen. En als hij iets opschrijft dan wordt zijn creatieve geest actief en staat zijn tekst vaak ook nog op rijm.
Zaina verdient ook alle lof. Een groot compliment voor je Nederlands, Zaina.
Klaas heeft zich al eens beziggehouden met sterke en zwakke werkwoorden.
Hij kwam het tegen in rijmvorm. En enthousiast stuurde hij het me toe.
Anneke leest trouw in de e-mail de Taalpost, en dankzij haar doe ik dat ook.
Als wíj het over ‘Ruggespraak’ hebben, dan weten we dat het gaat over ‘Onze Taal’. Ook bij ‘TaalVoutjes’ en ‘Dunglish’ hebben we bij voorbaat al plezier.
Cor spreekt voortreffelijk Deens, maar gelukkig is hij het Nederlands niet verleerd. Heel knap, Cor, dat je in beide talen zo goed uit de voeten kunt.
Om ons geheugen wat op te frissen ga ik nu een kleine bloemlezing geven van beeldspraak die we in het Nederlands van tijd tot tijd gebruiken.
Ook levenswijsheden worden vaak in beelden tot uitdrukking gebracht.
Ik zal nu dus de koe bij de horens vatten en van wal steken.
En al is alle hout geen timmerhout, ik zal roeien met de riemen die ik heb en mijn beste beentje voorzetten.
Want ik wil niet staan kakelen als een kip zonder kop.
En hoewel spreken zilver is en zwijgen goud, ga ik er nu nog geen punt achter zetten. Ik heb mijn best gedaan om goed beslagen ten ijs te komen, want een goed begin is het halve werk.
Het is beter te buigen dan te barsten, anders kun je een zware pijp roken en is Leiden in last. Soms wordt je geduld danig op de proef gesteld en denk je: één gek kan meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden.
Het leven gaat niet enkel over rozen. Zoals je weet, zijn er geen rozen zonder doornen. Maar ondanks de doornen kunnen er heel mooie rozen zijn.
Het leven gaat ook niet altijd van een leien dakje en af en toe is er Jobsgeduld en Salomonswijsheid voor nodig om alles in goede banen te leiden.
Je moet geen knollen voor citroenen verkopen, je ogen niet in je zak houden, en je de kaas niet van het brood laten eten.
Ga recht door zee, wees niet van gisteren en niet voor één gat te vangen, en houd je bij je leest zoals een schoenmaker.
Dan ben je niet iemand van twaalf ambachten en dertien ongelukken, maar sta je te goeder naam en faam bekend.
En dat laatste kan wel gezegd worden van ons allen, hier bijeen in Purmerend.
Dan zet ik er nu een punt achter, en gooi ik het taalbijltje erbij neer.
Verder ga ik tóch nog even andere spijkers met koppen slaan.
Ik wil nog memoreren dat Leo in maart 75 is geworden – ook een kroonjaar;
net zoals Arian in september en Anneke in november 70 jaar hopen te worden.
Maar onze grote broer, Cor, wordt komende woensdag 85 en daar willen wij als broers en zussen nu aandacht aan geven. Cor, alvast van harte gefeliciteerd.
We hebben gemeend je een cadeau te willen geven dat een geheel Beemsters karakter heeft. Het zal je nu worden aangeboden.
Annie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten